روایت ربیعی از یک صبحانه کاری با موافقان و مخالفان بیانیه ۱۱۰ امضایی
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۳۰۲۰۵
علی ربیعی در یادداشتی با عنوان «مشق همه ما برای آزادی و ایران مقتدر» در روزنامه اعتماد نوشت:
بیانیه ۱۱۰ نفر و واکنشها نسبت به آن، مجددا جریان اصلاحطلبی را به صدر گفتگوهای سیاسی و اجتماعی کشاند. این امر ضمن آنکه نشاندهنده مطرح بودن، پویایی و زنده بودن جریان اصلاحطلبی است، فراتر از جریان، همچنان با تاکید بر مفهوم اصلاحات و پرمعنایی آن، دارای ظرفیت راهگشایی و خروج از وضعیتهای شکننده و همچنین افقگشایی برایآینده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معتقدم همدستی برای یکدستسازی که امروز صورت گرفته، نمیتواند راهحل مسائل امروز و پیشبرنده ایران در عبور از شرایط بحرانی باشد. از جمله دلایل آن به ضعف تئوریک، ضعف مدیریت و اختلافاتی که در قدرت یکدست شده بهطور طبیعی بروز و ناکارکردی را تشدید خواهد کرد، میتوان اشاره کرد. در این مدت، در جلسات متعددی با مخالفان و موافقان بیانیه، حضور داشتم، گاهی در این جلسات، برخی از مواضع چنان تند بیان میشد که حتی بیم پدید آمدن انشقاق هم میرفت.
پس از پیروزی انقلاب به مرور، دو دکترین حکومتی متفاوت شکل گرفت. یک گروه از کوچکسازی نیروهای مخالف یا نیروهای بیرون از حکومت استقبال میکند و گروهی دیگر تجمیع گروهها و بزرگ بودن آنها را به نفع حکومت میداند. فراز و نشیبهای بیش از چهار دهه نشان دادهاند رویکرد اول به ضعیف شدن کلیت ساختار سیاسی میانجامد و رویکرد دوم، با حکمرانی پویا متناسب بوده و صلاح ایران نیز در آن است. هرچند انشقاق گروههای سیاسی قدرت چانهزنی آنها و امکان بسیج نیروها را کاهش میدهد، اما از طرف دیگر امکان توافق میان نیروهای بیرون از حکومت با دولت را محدود یا منتفی میسازد.
گروههای کوچک شده در بزنگاههایی که دولت نیاز به توافق و اجماع دارد کارکرد ندارند. انشقاق نیروهای مخالف، راهبرد غلطی است که در همه جا از جمله ایران طرفدارانی دارد. دامن زدن به دعوای اکثریت و اقلیت در میان اصلاحطلبان، انشقاقی است که میتواند به زیان همگان باشد و همه باید از آن نگران باشند. اگر این جریان سیاسی میتوانست در انتخابات ۸۴ ائتلاف کند سرنوشت متفاوتی رقم میخورد و اگر نتیجه انتخابات ۹۲ با دستاوردهایی در سیاست خارجی و. همراه شد، به خاطر ائتلاف بود. من معتقدم حل اختلاف کار بدنه نیروی سیاسی است و نه رهبران آن. وقتی تضاربآرا و اختلافنظر جدی میان بدنه نیروهای سیاسی رخ میدهد هیچ بزرگی نمیتواند به تنهایی کار چندانی انجام دهد.
حفظ توافق، کار پیچیدهای است؛ کادر میخواهد و کاری طاقتفرساست، اما باید تلاش کرد.
پنجشنبه گذشته عدهای از دوستان را برای یک صبحانه کاری دعوت کردم تا شاید بتوان با ایجاد فضایی برای گفتگو، به مفاهمه بیشتر دست یافت. از هر دو طرف (موافقان و مخالفان بیانیه) بودند. ابتدای جلسه بیشتر با حمله و دفاع همراه بود، ادامه همان منازعاتی که در هفته گذشته شاهد آن بودیم. کار چنان بالا گرفت که یکی از دوستان گفت: «اگر میدانستم جلسه محاکمه است نمیآمدم.» پس از یک ساعت و نیم بحث یک مرتبه این سوال مطرح شد که چرا بهجای گفتوگوی درونی کار به بیانیه کشید و حالا چه باید کرد؟ از اینجا فضای جلسه تغییر کرد. سرزنش جای خود را به نقد درونی و یافتن راهحل برای حفظ انسجام داد. دوستی گفت احزاب فاقد سازوکارهای اجماعساز و حفظ دیدگاههای مختلفند.
اکثریت حرف اقلیت را جدی نمیگیرد؛ حوصله شنیدن نظرات مختلف را نداریم؛ اصلا کار حزبی را کار تمام وقت تصور نمیکنیم و سرسری و تفننی با آن رفتار میکنیم، قرار نیست اکثریت درون یک جبهه علائق اقلیت را نادیده بگیرند، اکثریت باید بار اقلیت را به دوش بکشند و از انشقاق جلوگیری کنند. دوست دیگری گفت: «ما مدعی هممساله بودن همه ایرانیان و حتی منتقدان در موارد زیادی با حکومت هستیم، اما نتوانستیم با دوستان خود هممساله شویم. در موضوعات پزشکی، اجماع پزشکان مبتنی بر آزمایشهای گوناگون است، اما در مسائل و موضوعات اجتماعی امکان آزمایش وجود ندارد باید به انتظار تحولات بود و بر سر آن گفتگو کرد و قطعا یک راهحل وجود ندارد و باید به تکثر اعتقاد داشت. با این نگاه باید در کنار هم بود و از هرگونه انشعاب و دور شدن پرهیز کرد.»
دوست دیگری تاریخ انشعابات سیاسی در تاریخ معاصر را مرور کرد که چه بلایی بر سر ما آورد. انقلاب مشروطه بعد از رفتن محمدعلی شاه و پیروزی مشروطهخواهان به علت اختلافات درونی شکست خورد، نهضت ملی شدن نفت نیز اسیر اختلاف شد. امروز نیز کشور اسیر همین اختلافات درونی است و باید راهی برای جلوگیری از اختلافات بیابیم. بحث به چگونگی رسیدن به توافق و رفع اختلافات رسید. دوستی شرح داد که ما سنت بحث مکتوب نداریم. باید اختلافات به صورت کتبی نوشته شود و تفاوت دیدگاهها به خوبی حلاجی شود. دیدگاهها با کار شفاهی فهم نمیشوند و خود گوینده نیز دقت کافی ندارد.
بدینترتیب جلسه -که معمولا دو ساعته تمام میشد - در کمال تعجب پنج ساعت ادامه یافت. یک دستاورد مهم جلسه این بود که یک بار دیگر اثبات شد که با گفتوگوی مستقیم صاحبنظران در حوزه اندیشه و سیاست، رسیدن به مفاهمه، حداقل در بین اصلاحطلبان، بسیار در دسترس است. همچنین بهرغم تفاوتها، همه موافقان و مخالفان بیانیه بخشی از یک طیف متکثر هستند. شخصا با حضور در جلسات متعدد و این جلسه به چنین جمعبندی رسیدم: «برخلاف استراتژی خالصسازی جریانهای حاکم، استراتژی پذیرش تکثرگرایی و به رسمیت شناختن آن در اصلاحطلبی با حفظ هویت کلی جبهه و محوریت آقای خاتمی رویکردی است که میتواند هم پویایی و هم انسجام را توامان در خود داشته باشد».
اما مهمتر از همه اینکه مشق همگی ما برای بعد از انتخابات مشخص شد: تلاش برای حفظ انسجام نیروهای خارج از قدرت، دستیابی به قدرت ائتلاف برای حل مسائل، بهخاطر مردم، اصلاح شیوه حکمرانی و حفظ انسجام برای آزادی و ایران مقتدر.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل نیرو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۳۰۲۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکاوی بازی ذوبآهن و تراکتور/ بازنده سربلند
نگاهی اجمالی به بازی ذوبآهن و تراکتور مشخص میکند که حذف سبزپوشان اصفهانی بیش از مسائل فنی و تاکتیکی، ناشی از کمبود مهره و عدم آمادگی روانی بازیکنان است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مرحله یکهشتم نهایی جام حذفی شب گذشته با برگزاری 7 دیدار خاتمه یافت که در یکی از این بازیها تیم فوتبال ذوبآهن در ورزشگاه یادگار امام مقابل تراکتور به میدان رفت و پس از تساوی یک ـ یک در پایان وقتهای قانونی در ضربات پنالتی با نتیجه 3 بر یک شکست خورد و از گردونه رقابتها حذف شد.
دوئل بزرگ حذفی با شکست ذوبآهن همراه شد و گاندوهای اصفهانی از صعود به یکچهارم نهایی بازماندند. ذوبآهن و تراکتور برای دومین بار بود که در دو هفته اخیر مقابل هم صفآرایی میکردند و سبزپوشان اصفهانی برخلاف بازی فوتبال منطقی و حساب شدهای را ارائه داد، اما در نهایت شکست خورد و از صعود جا ماند.
تقابل روز گذشته ذوبآهن و تراکتور تحت تاثیر اتفاقات تقابل قبلی 2 تیم قرار گرفته و دوئل بزرگ حذفی، بازی جذاب و نفسگیر از آب درآمد و در نهایت نیز ضربات پنالتی تیم صعودکننده را مشخص کرد.
ذوبآهن روز گذشته بیش از هر چیز چوب کمبود مهره و اشتباهات فردی بازیکنانش را خورد و شکست را پذیرفت؛ سبزپوشان اصفهانی در این دیدار نسبت به داشتههایشان فوتبال خوبی را ارائه دادند، اما تجربه بالای تراکتوریها در کنار کمبود مهرههای خلاق، موثر و نداشتن پلن دوم بلای جان تیم ربیعی شد. بازی دو هفته قبل ذوبآهن و تراکتور باعث شده بود که هر دو تیم شناخت کاملی از هم داشته باشند، با این حال ذوبیها نتوانستند که از این شناخت دقیق بهره بگیرند و با انتخاب تاکتیک اشتباه به شاگردان مطهری اجازه دادند تا از نقاط ضعفشان استفاده و نقاط قوتشان را ببندند.
ربیعی روز گذشته تیمش را با آرایش 2_5_3 همیشگی و دو تغییر در ترکیب تیمش به میدان فرستاده و ترجیح داد تا امید لطیفی و مجید علیاری را نیمکتنشین کرده و از آذرباد و جواد محمدی استفاده کند. ذوبیها به دنبال ارائه یک فوتبال بسته و واکنشگرا بودند و تلاش میکردند تا با پوشش منطقهای و بستن عرضه زمین، فضای حرکتی بازیکنان تراکتور به حداقل برسانند و با پرس و قطع توپهای مداوم مانع شکلگیری قرمزپوشان تبریزی شوند.
ذوبآهن در فاز هجومی روی ضدحملات برنامهریزی کرده بود و تلاش داشت تا از فضای پشت مدافعان تراکتور استفاده کند و به گل برسد. سبزپوشان اصفهانی در فاز هجومی تلاش میکردند تا با استفاده از قدرت حفظ و سرعت انتقال توپ بالای زوج محسن آذرباد و اسلامی، خط میانی و دفاع تراکتور را دور بزنند و با نفوذ از کنارهها، شوتهای از راه دور و یا ضربات ایستگاهی، موقعیتسازی کنند. اتفاقی که با توجه قدرت بازی تخریبی و درگیرانه حریف در کنار شناخت دقیق تیم مطهری از نقاط ضعف و قوت ذوبآهن، عملاً رخ نداد تا در نهایت سبزپوشان اصفهانی شکست را پذیرا شوند.
ذوبآهن نیمه اول بازی را خوب شروع نکرد و بازیکنان این تیم در طول 45 دقیقه ابتدایی، به دلیل فشار بالای بازی نتوانستند تمرکزشان را حفظ کنند و مرتکب اشتباهات فردی زیادی شدند و همین امر به تراکتوریها اجازه داد تا در این نیمه اول را به ذوبیها تحمیل کنند و بازی یک طرفهای را به نمایش بگذارند.
واکاوی برتری ذوبآهن مقابل آلومینیوم؛ بهشت امیدواران تساوی ذوبآهن و آلومینیوم در نیمه اولتعویضهای دقیق ربیعی
یکی از پوئنهای مثبت ذوبآهن در بازی شب گذشته به تعویضهای ربیعی برمیگردد، گلزنی زود هنگام تراکتوریها در همان دقایق ابتدایی نیمه دوم میتوانست بازیکنان ذوب آهن را از نظر روحی و روانی دچار فروپاشی کند اما تعویضهای درست ربیعی جریان بازی را به سود تیمش تغییر داد به شکلی که پوشان اصفهانی در فاصله کمتر از 15 دقیقه گل خورده را جبران کردند و به جریان بازی برگشتند.
یکی دیگر از نکات مثبت نمایش شب گذشته ذوب آهن به دوندگی بالا و پرس مناسب بازیکنان این تیم برمیگردد سبزپوشان اصفهانی در طول 120 دقیقه به خوبی فضاهای حرکتی بازیکنان تراکتور را بسته بودند با دوندگی بالا و پوشش منطقهای زمین به شاگردان مطهری اجازه ندادند که بازیشان شکل بگیرد
ذوبیهای شب گذشته در فاز دفاعی عملکرد بسیار خوبی داشتند با وجود آنکه دقایق زیادی از بازی زیر فشار قرار داشتند اما اشتباه فاحش مرتکب نشدهاند سبز پوشان اصفهانی در فاز هجومی نیز عملکرد قابل قبولی داشتند و موقعیتهای خوبی به وجود آوردند اما بزرگترین مشکل ذوبآهن کمبود مهرههای خلاق و موثر است.
کمبود مهرههای خلاق
ذوبآهن ربیعی تیم یک دست و خوبی است که از انسجام تیمی و تاکتیکی مناسبی هم بهره میگیرد اما از کمبود مهرههای خلاق و موثر رنج میبرد و فاقد مهرههایی است که بتوانند در لحظات حساس گره بازی را باز کنند و یا جریان بازی را به سود تیم خود تغییر دهند و همین ضعف باعث شده تا ربیعی تنوع تاکتیکی لازم را نداشته باشد.
از طرفی بازیکنان ذوبآهن در زمان زدن ضربات پنالتی تمرکز لازم را نداشتند و همین امر نشان میدهد که تیم ربیعی از نظر ذهنی آمادگی لازم برای کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی را نداشته هست.
در مجموع میتوان گفت حذف ذوبآهن بیش از عوامل فنی و تاکتیکی، ناشی از کمبود مهره خلاق برای تغییر جریان بازی و عدم آمادگی ذهنی و روانی بازیکنان است.
تراکتور دلنشین مطهری
در آن سو تیم حمید مطهری اما فوتبال دلچسب و خوبی را به نمایش گذاشت و هوشمندانه بازی کرد. تراکتوریها که در هفتههای اخیر نتایج ضعیفی گرفته بودند، از نظر روحی و روانی زیر فشار شدیدی قرار داشتند و میدانستند برای جبران ناکامیهای اخیرشان باید از سد ذوبآهن بگذرند و همین امر انگیزه بالایی به آنها بخشیده بود و در تمام فاکتورهای فنی بالاتر از سپاهان ظاهر شدند. شاگردان مطهری بازی مالکانهای را به نمایش گذاشته و با استفاده از قدرت حمل توپ بالای هافبکهای خود بارها روی دروازه ذوبآهن خطرساز شدند. آنها سعی داشتند با دور زدن مدافعان ذوبآهن، شوتهای از راه دور و ارسالهای عمقی به گل برسند و با استفاده از همین برنامه نیز موقعیتهای خوبی را به دست آوردند و اگر سوپر واکنشهای جعفری نبود، تراکتور میتوانست به گلهای بیشتری برسد.
تراکتور در فاز دفاعی تا حدودی متزلزل نشان داد، اشتباهات مدافعان این تیم در جایگیری باعث شد که دروازه سرخپوشان باز شود، اما واکنشهای دقیق پورحمیدی نقطه اتکای مطهری در این دیدار بود و نقش مهمی در پیروزی سرخها ایفا کرد.
انتهای پیان/170/